Latarnia Morska

W drodze na darłowską plażę każdy chyba zatrzyma się przy rozsuwanym moście łączącym przez Wieprzę, Darłówko Wschodnie i Zachodnie. Zbudowano go w 1988 r. i do tej pory jest jedynym tego rodzaju zabytkiem techniki w Polsce. Znajduje się przy nim sterownia o bardzo oryginalnym kształcie, ze względu na który mieszkańcy miasta, jak i nawiedzający je turyści, mówią o niej „UFO”. Latem, rzeką Wieprzą z centrum Darłowa do mostu kursuje tramwaj wodny.

Nieopodal mostu, nad morskim brzegiem piętrzy się latarnia morska sięgająca prawie 20 m wysokości. Zbudowano ją w 1885 r. u ujścia Wieprzy do Bałtyku, u nasady wschodniego falochronu. Wiadomo jednak, że już w 1715 r. władze Darłowa, ze względu na duży ruch statków handlowych i rybackich płynących do miasta, zarządziły ustawienie świateł przy ujściu Wieprzy.

Obecna latarnia została powiększona w 1927 r. o jedno piętro, zwieńczono ją wówczas białą, stalową kopułą, do wnętrza której przeniesiono źródło światła. Liczne późniejsze modernizacje sprawiły, że zasięg światła latarni wynosi 15 mil morskich (ok. 30 km).

Latarnią administruje Urząd Morski w Słupsku. Budowla udostępniona jest do zwiedzania.

Na prawym brzegu Wieprzy, niedaleko ujścia rzeki do morza i falochronów, stoi latarnia morska w Darłowie. Powstała w 1885 roku, zastępując prowizoryczne światła ustawione przy wejściu do portu przez władze miasta w 1715 r. Jej współczesny wygląd, w tym charakterystyczna biała kopuła wieńcząca konstrukcję, to efekt powiększenia latarni o jedno piętro w 1927 r.